Współżycie z ludźmi

ŚDD 217 - Współżycie codzienne polega na wzajemnym zrozumieniu i współdziałaniu.

ŚDD 431 - ...Alicja: Nie umiałam nigdy prosić o pomoc. A główną dewizą życia była maksymalna samowystarczalność: nie przeszkadzać nikomu, nie obciążać, nie zależeć od nikogo. Czy to źle?

JEZUS: Źle, bo izoluje, bo zamyka wobec ludzi. A trzeba współżyć. Współżycie polega na wymianie dobra. Na wzajemnym świadczeniu dobra.
Na przepływie Mojej Miłości pomiędzy ludźmi.
Nie trzeba tego tamować. A tak się dzieje, gdy nie potrafisz przyjmować, gdy nie chcesz przyjmować.

Podłożem takiej postawy jest także pycha, nie tylko dobro bliźnich fałszywie pojęte.
Przyjmowanie pomocy wymaga uniżenia, upokorzenia... Jeszcze większego upokorzenia wymaga gotowość przyjęcia odmowy, gdy prosisz i potrzebujesz pomocy; bez obrazy i zacinania się w sobie - z miłością.

Chcę zniszczyć w tobie mur niezależności. Chcę sprawić, abyś umiała wydać się za braci przez swoją bezbronność wobec nich, zdanie się na nich.
Możesz być zupełnie bezbronna, bo przecież jestem z tobą. Trzymam cię w swych ramionach i nie pozwolę, by twoja dusza była pokalana złem świata.
Chcę ją mieć czystą i świętą i dlatego trzeba oczyszczenia najgłębszych jej warstw.