SP 199-218

SP 199 - I Stacja - Sprawiedliwość

(JEZUS) Moja sprawiedliwość polega na tym, aby czynić dobro każdemu człowiekowi - które uświęci go i doprowadzi do chwały życia w niebie. Cokolwiek czynię i dopuszczam wobec ludzi i każdego człowieka, czynię wyłącznie w tym jedynym celu. A ponieważ jestem Mądrością, wszystko to jest mądre i doskonałe w każdym szczególe.

Sprawiedliwość Moja nie jest oparta na karze, lecz na miłości. Dlatego wielką miłością otaczam tych, którzy zbłądzili, i nawołuję ich do powrotu takimi sposobami, jakie są skuteczne.

Kary wymierza sobie każdy człowiek sam przez swoją samowolę wobec Mojego Prawa Miłości, jakie dałem i objawiłem światu i jakie wpisane jest w duszę każdego. Odwrócenie się ode Mnie jest największą krzywdą, jaka może spotkać człowieka.

SP 201 - II Stacja - Przyjąć Krzyż

Dziecko Moje, Krzyż jest znakiem zbawienia. Przez przyjmowanie go w codzienności życia ziemskiego zdąża się do osiągnięcia zbawienia i życia ze Mną w w wieczności.

Ta prawda dotyczy każdego człowieka. Ale jest jeszcze coś więcej, co dotyczy tych, których wybrałem do służby przy Mnie: Odkupicielu całego rodzaju ludzkiego. Ci przeznaczeni są do szczególnej łaski: niesienia krzyży innych braci swoich - tych, którzy nie są wstanie unieść własnego krzyża, którzy potrzebują pomocy. Dlatego też wybrani Moi pomocnicy doznają wielu cierpień i wielu trudów w życiu doczesnym, aby wszystko to wraz z własnym ciałem i duszą złożyć Ojcu Niebieskiemu na odkupienie za wszystkich ludzi. Tak jak uczyniłem to Ja: Mesjasz - JEZUS Chrystus.

Przyjmowany przez nich krzyż jest ich uświęceniem, albowiem nie ma świętości bez przyjmowania krzyża własnego i krzyży innych - z pokojem i miłością w sercu.

Nie potępiaj więc tych, którzy upadają. Nie osądzaj! Weź krzyż, pokutuj i módl się za nich, aby powstali i poszli drogą zbawienia - wsparci na twoim miłosierdziu, na Miłości, jaką dla nich wlewam w serce twoje.

SP 202 - III Stacja - Pierwszy upadek

Dlatego dałem człowiekowi słabą naturę, aby przylgnął do Mnie i we Mnie szukał oparcia i mocy. Każdy upadek - nawet najmniejszy, spowodowany jest odejściem ode Mnie i oparciem się na sobie. Nie można oprzeć się na tym, co nie istnieje o własnych siłach, co nie stoi o własnych siłach. I nie można powstać o własnych siłach, takich sił nie ma w żadnym człowieku w wystarczającym stopniu.

Pragnienie powstania to już wołanie o pomoc. To już zwrócenie się do Mnie, bo wszelkie dobro i wszelka prawość pochodzą ode Mnie.

Wszystko cokolwiek spotyka człowieka, co z nim się dzieje, może być wykorzystane ku dobru. Ku jego dobru i ku dobru innych.

Także upadek, gdy prowadzi do skruchy, pokuty i zadośćuczynienia. A zwłaszcza, gdy powoduje przylgnięcie do Mnie i poddanie się Mojej woli i Mojej Miłości.

Upadki dopuszczane są dla opamiętania i nawrócenia na drogę polory i ufności wobec Mnie.

SP 203 - IV Stacja - Spotkanie z Maryją

Najpierw potrzebne jest wspomożenie duchowe, z którym przychodzi matka w każdej sytuacji: w ucisku, w trudzie, w cierpieniu, w upadku. Ale także potrzebna jest Jej obecność w codzienności: w czasie pracy, wypoczynku, radości, w spotkaniach z bliźnimi.

Potrzebna jest Jej pomoc, by zachować duszę w czystości i uświęcić swe ciało - całą swoją naturę ludzką.

Miłość Matki jest opoką dla tych, którzy czują się sierotami w świecie. A któż nie jest osierocony w swym sercu, które przecież pragnie czystej i doskonałej miłości, jaką może dać tylko Matka. Matka, która zawsze Mnie przynosi każdemu ludzkiemu dziecku. Która wygładzi każdą krzywdę dziecka Swego.

SP 204 - V Stacja - Pomoc w niesieniu Krzyża

Jeśli pragniesz unieść własny krzyż, spójrz na krzyże innych i pomóż im je dźwigać. Im bardziej służyć będziesz sercem i dłońmi, tym lżejszy wyda ci się twój własny krzyż. A gdy go ofiarujesz za innych, wtedy on będzie niósł ciebie do Mojego tronu w Niebie.

I nie broń się, gdy spada na ciebie cudzy krzyż, gdy ktoś zmusza cię do przyjęcia go. Spójrz: tyle jest krzyży niechcianych, odrzuconych, splamionych wzgardą ludzką, wdeptanych w błoto tego świata. Trzeba je podnieść, trzeba ocalić, trzeba złożyć u stóp Ojca, bo Krzyż to świętość, to ocalenie tych, którzy otrzymali ten najpiękniejszy dar Mojej Miłości - Miłości Ukrzyżowanej.

SP 205 - VI Stacja - Otarcie twarzy JEZUSA

Spójrz w swoje serce: ile w nim Miłosierdzia? Ile odwagi i samozaparcia, by okazać życzliwość i pomoc człowiekowi pogardzanemu przez innych? Ile pokory, by pochylić się i dotknąć człowieka zbrukanego - z szacunkiem i miłością dotknąć?

Miłosierdzie różne ma oblicza, ale najbardziej prawdziwym jest pokora i miłość, które pociągają do czynów heroicznych. One to przywracają piękno obliczu ludzkiemu: twemu i etgo, komu je otarłaś. Bo wtedy widać BOGA w człowieku.

Cóż warta pomoc bez miłosierdzia?

SP 206 - VII Stacja - Powtórny upadek

Upadkiem osób powołanych do bliskiego współżycia ze Mn ą i sprawowania Moich Tajemnic w Kościele jest pycha duchowa. Ona jako subtelna pokusa dumy wobec innych z Mojego wyróżnienia i z Moch łask pojawia się w sercu dążącym do świętości.

Ona także po oczyszczeniu serca w spowiedzi świętej pojawia się jako zadowolenie z siebie i poczucie wyższości nad innymi. Ona też odrywa oczy ode Mnie i każe patrzeć w siebie.

Ważne bardzo są więc akty pokory polegające na tym, aby wszystko, co dobre w sobie, widzieć jako Mój dar i Moją łaskę darmo daną. Aby okazywać wdzięczność BOGU za wszelkie dobro, jakie czyni, posługując się tobą, i jakiego doznajesz od innych.

Gdy płynie przez ciebie Miłość Moja, gdy wylewa się na innych z mocą przez twoje dłonie i twoje serce - dziękuj w skrusze, bo dzieje się coś, czego nie jesteś godzien, czego nie rozumiesz, co nie od ciebie zależy. A co możesz zniszczyć, wpuszczając pokusę pychy do swej duszy i zatruć jej odorem woń Mojej świętości, jaką cię wypełniłem.

SP 207 - VIII Stacja - Pouczenie Boże

Rozważ, pomiędzy jakimi stacjami umieściłem Moje pouczenie. I dostrzeż to, że choć upadłem jako człowiek słaby, przygnieciony grzechem ludzkim, to przecież pouczenie płaczących nade Mną pochodziło wprost z serca Boga.

Niech cię nie obchodzą słabości tych, przez których cię pouczam.Przyjmuj z czystym i otwartym sercem to, co do ciebie mówię ich ustami, co czynię ich rękoma, by poprowadzić cię drogą służby i miłości. Módl się i kochaj. Swoją miłością ofiarną zakrywaj ich słabości i umacniaj świętość w nich i w wielu przez ich serce, aby i twoja dusza doznała uświęcenia i pokoju we Mnie.

SP 208 - IX Stacja - Trzeci upadek

Twoim trzecim upadkiem jest ciągłe powtarzanie tych samych upadków i stres z tego powodu lub zobojętnienie. A trzeba, abyś dogłębnie poznał swoją słabość i niemożność pokonania jej bez Mojej łaski. Trzeba, abyś nauczył się cierpliwości wobec siebie samego i z pokorą przyjmował świadomość własnej nędzy. A także, abyś nauczył się cierpliwości wobec słabości twych bliźnich i miłowania ich takimi, jacy są.

Ukochać drugiego mimo jego nędzy można jedynie wtedy, gdy dogłębnie pozna się nędzę i bezsilność swoją. Nie załamuj się więc, lecz usilnie dąż do ciągłego powstawania i podnoszenia innych, wyczekując Mojego Miłosierdzia z nadzieją i pokojem w sercu.

Największym upadkiem jest bowiem brak nadziei i woli powstania.

SP 210 - X Stacja - Ogołocenie

Nie ma ofiary bez ogołocenia. Najpierw trzeba oddać to, co zewnętrzne, co materialne. Bo wydaje ci się, że jest twoje i że, przyozdabiając twoje ciało, dodaje ci wartości.

Trzeba oddać także to, co służy twemu egoizmowi i twej próżności - co nie jest konieczne dla twego istnienia i wypełniania misji, jaką otrzymałeś. ode Mnie, co od ludzi pochodzi. To trzeba oddać, pozwalając im, żeby zabrali. I nie zważać na to, co z tym uczynią.

Oddaj wszystko w swoim sercu i bądź wolna wobec świata i wobec ludzi, aby jedynie Miłość rządziła tobą, ubogacała cię i przyozdabiała. Abyś jej służył wyłącznie.

I nie bój się obnażenia prawdy o tobie. Stań przed ludźmi i przed BOGIEM z nagim sercem i nagim sumieniem, z odkrytą prawdą w twej twarzy. Bo Miłości niczym nie trzeba osłaniać i niczego jej dodawać.

SP 213 - XI Stacja - Przybicie do Krzyża

Już niczego nie chciej tu (na ziemi), lecz wszystkiego oczekuj tam (w niebie) - dla ciebie i dla braci twoich. We Mnie oczekuj. Niebem Moim się otaczaj z aniołami i świętymi Moimi, i z Matką Moją.

Nie żyjesz dla ciała i cielesności duszy twojej. Żyjesz dla Ducha. Jemu ciało oddaj i podporządkuj - do końca, do przebicia i ukrzyżowania tego wszystkiego, co łączy cię ze światem i co pochodzi od niego. Oddaj to, a ból oddania ofiaruj za braci, aby oni mogli odłączyć się od tego, co zamyka ich w świecie, w ciele i co zamyka drzwi dla Nieba Mojego w ich duszach.

Oto powołałem cię, stworzyłem i wyposażyłem do ofiary całkowitej ukrzyżowania w świecie, samotności i oddania każdej kropli krwi za braci, aby oni trafili tam, gdzie jestem Ja Zmartwychwstały na wieki. Radość ofiary jest twoim pokarmem i życiem twoim, zanim powiem: "wykonało się".

SP 214 - XII Stacja - Wywyższenie na Krzyżu

Jeśli chcesz czegokolwiek dokonać dla Królestwa Bożego - dla swego i innych zbawienia - to nie masz lepszego narzędzia jak Krzyż, by to uczynić. To jest jedyne, najdoskonalsze narzędzie, jakie daje Ojciec umiłowanym dzieciom Swoim, które chcą współdziałać z Mną.

Wywyższenie Miłości jest na krzyżu. Krzyż to jedyne miejsce, gdzie miłość jest autentyczna, wywyższona i gdzie podnosi i unosi wszystkich. Tylko krzyż wywyższa twoją duszę ponad zniewolenie cielesnością. Krzyż oczyszcza, uzdrawia, uświęca duszę twoją i dusze tych, których ze sobą tam uniosłaś.

Oddanie ducha Ojcu w akcie ofiary za bliźnich może najdoskonalej i najowocniej dokonać się w tym najwyższym miejscu ziemi, jakim jest krzyż, i wznieść ku Niebu to, co na nim zawisło.

Moje Serce tam zostało otwarte dla świata, tam jest miejsce, gdzie bije Źródło Wody Życia i gdzie płynie Krew Zbawienia.

Przybliż się do Źródła, aby z niego czerpać życie dla braci.

SP 217 - XIII Stacja - Powrót do Matki

Matka cię zrodzi do nowego życia. Oddaj się Jej, gdy nadejdzie dzień twoich narodzin. Ona w Swych dłoniach uniesie cię, by złożyć twą duszę przed tronem Ojca.

Do życia na ziemi zrodziła cię matka ziemska, do życia w Niebie rodzi cię Moja Matka. Nie lękaj się więc chwili twojego przejścia. Miłość Matki cię otoczy i przeprowadzi do chwały Nieba.

SP 218 - XIV Stacja - Pogrzeb

Wszystko, co łączy cię ze światem poza Miłością i Miłosierdziem, niech stanie się martwe. Oddaj to ziemi, bo do niej należy. A twoja dusza niech wzleci do Nieba, do Mojej Chwały w BOGU - Ojcu.

Choć będziesz tu jeszcze - będziesz w Niebie i wszędzie, gdzie sięgnie myśl twoja, sięgnie Niebo, bo ono będzie w tobie - w każdym poruszeniu serca i myśli twojej.

Módl się, pragnij i czuwaj dzień i noc, by nie zgubić łaski, jaka jest ci dana w powołaniu twoim.

Amen