Upadek, upadki

SP 89 – Twoim głównym problemem duchowym jest zapominanie o własnej ludzkiej słabości i spadek czujności.

Upadek zaczyna się wewnątrz duszy od nawet nieznacznego poddania się zniechęceniu czy niezadowoleniu, które są początkiem utraty równowagi wewnętrznej. A kto traci równowagę, ten upada.

Chwytać się trzeba Mnie ze wszystkich sił, gdy chwieje się twoja równowaga, twój pokój i twoja miłość w sercu, bo potem słabość już góruje nad tobą i jesteś wobec niej bezsilna, choć ją widzisz.

Mówiłem o pilnowaniu twych myśli, aby ten brak czujności nie stał się przyczyną upadku. O dwóch rzeczach trzeba pamiętać stale: o twojej słabości i Mojej wszechmocy, i o tym, aby ciągle pragnąć Mojej pomocy. To, że jesteś słaba, nie jest złem. Zło jest w tym, że zapominasz o tym i beztrosko posługujesz się swym sercem i swym umysłem. I beztrosko pozostawiasz je otwarte i puste wobec tych sytuacji i oddziaływań, w zakresie jakich jesteś.

Nawet gdyby na zewnątrz nic się wokół ciebie nie działo, tkwisz w świecie duchowym, który zawsze jest aktywny i dociera do ciebie poprzez zmysły lub bezpośrednio wewnętrznie.

Jeśli świadomie nie dążysz do Dobra, nim wypełniając serce i umysł, to twoja dusza otwarta jest na uderzenia zła.

Powiedziałem: "Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie". "Kto nie zbiera, rozprasza", a także przypowieści: o wymiecionej izbie, o pannach i inne. Wszystko to powiedziałem, by wzbudzić czujność i uchronić przed upadkiem.

Po to stworzyłem człowieka słabym, aby ze Mnie czerpał moc. Po to wzbudziłem w ludzkim sercu głód Miłości, aby karmiło się Moją Miłością. Po to uczyniłem ludzi ubogimi, aby opływali w Moje bogactwa. Po to stworzyłem was nicością, abyście wszystkim byli we Mnie. Krzywdzisz siebie i krzywdzisz innych, jeśli świadomie lub niefrasobliwie lekceważysz fakt swojej słabości i dar Mojej Miłości i Mojej mocy. Dar Mnie samego, którym jestem dla ciebie.

To jest jedyny problem twój i każdego z was rodzący owoce zła, z których się spowiadacie, nie widząc ich źródła i nie dostrzegając winy tam, gdzie ona jest.

SP 164 – Główna różnica między ludźmi polega na tym, że choć wszyscy są grzesznikami – jedni znajdują zadowolenie w upadku, a drudzy cierpienie. Ci pierwsi zmierzają ku piekłu, a ci następni ku niebu. Tak więc upadki mogą prowadzić do świętości.

SP 168 – Upadek może być łaską, jeśli prowadzi do opamiętania. Gdybym przez dopuszczenie powszednich upadków nie utrzymywał twego (Alicji Lenczewskiej) w pokorze, inne o wiele gorsze upadki zniszczyłyby twoją duszę.

SP 183 - Twoja skażona grzechem natura niejednokrotnie powali cię: przyprawi cię o ból lub zada ból innym, raniąc ich i zwiększając zakres cierpienia.

Nie tylko to jest upadkiem, co ty zauważasz, czego się wstydzisz, co cię boli.

Wszystko co w twoim obcowaniu z ludźmi rani ich, co jest przyczyną ich smutku, cierpienia i łez, jest twoim upadkiem - o ileż większym, jeśli w swoim zaślepieniu pychą i egoizmem niedostrzeżonym.

Jakże wielkim upadkiem twoim jest napełnianie czyjegoś serca żalem, niepokojem, złością - pchnięcie kogoś, by on upadł, by gasła w nim miłość. Jest to twoim upadkiem także wtedy, gdy trwasz w błędzie i wydaje ci się, że masz rację, że tak trzeba, czy można. Strzeż się tego, bo to największy twój upadek spowodowany brakiem pokory i miłości i wielkie zło uczynione innym.

SP 195 - Niejeden upadek jeszcze cię czeka. Mądrością jest nie gniewać się ani na siebie, ani na innych, ale u Ojca szukać ratunku.

SP 282 - Nawet największe twoje wysiłki i uciekanie się do opieki z Nieba nie uwolnią cię całkowicie od twojej słabości i wynikających z niej upadków. Walcz ze słabościami twej natury i unikaj upadków, ale wiedz, że najważniejsze, czego chcę cię nauczyć, to umiejętności powstawania przez pokorę, skruchę i wynagradzanie uczynionego zła. Przez heroiczną ufność w Miłosierdzie Moje i pokój serca oddanego BOGU.

SP 421 - Potrzebne są upadki, aby poznać własną słabość, aby pragnąć pomocy, aby nadzieję pokładać w Miłosierdziu Ojca i nie pogardzać braćmi, którzy upadają.

Człowiek ciągle upada i potrzebuje drugiego człowieka, by ten mocą Bożą pomógł mu wstać. Dziękuj Ojcu twemu i Matce za każdego człowieka, bo choć upada jak ty, zrodzony został z Miłości i oczekiwany jest na progu Ojcowskiego Domu. Przyjdźcie, wspierając się wzajemnie.

Całe życie ziemskie to droga powrotu do Domu Ojca — droga oczyszczenia i uleczenia z jadu grzechu pierworodnego. Jakże wiele potrzeba upadków i niemocy, ażeby coraz głębiej poznawać prawdę o sobie. Ażeby wyrzec się wszystkiego, co brudzi duszę, i pragnąć tylko BOGA.

ŚDD 108 - Jeśli upadek otwiera oczy na prawdę o sobie, to jest to błogosławiony moment. Przypomnij sobie przypowieść o faryzeuszu i grzeszniku - i przemyśl jej sens.

ŚDD 321 - ...Upadkami się nie smuć, tylko natychmiast biegnij do Mnie, by przeprosić i oddać Mi je. Ja wszystko przyjmę i wszystko wybaczę, bo wiem, że pragniesz być dobra.