Słowo proroctwa

SP 17 - Dar proroctwa to wielki dar. To dar, który w całej pełni doskonałości otrzymała Maryja. Ona jest Matką proroków, opiekunką, wychowawczynią, wzorem.

Słowo, które przychodzi od BOGA, jest ci zwiastowane i gdy napotyka twoje "fiat", wciela się w ciebie, żyje w tobie i rośnie, karmiąc się tobą i wchłaniając ciebie w swą moc.

Chodzisz z nim i w nim i dojrzewa w tobie w intymnej miłości ukryte w twym sercu. Kochasz je i żyjesz nim. Karmisz je sobą i karmisz się nim. I nie jest ważny czas, bo przecież dotknęła cię wieczność.

A potem jest ból porodu - wydania Słowa na świat. Na zewnątrz, gdzie nie ma już wód płodowych twojej czułej miłości.

I pochylasz się nad nim, gdy już jest. Zachwycasz się jego pięknem, jego świętością. Lecz porodziłaś je, by oddać ludziom, oddać światu. I lękasz się, i boli cię: co z nim uczynią?

Ale wiesz, jak Maryja, że trzeba ofiarować, i czynisz to, wystawiając swoje serce na miecz - odkryte, gołe serce wobec ostrości świata.

I potem patrzysz, jak Ona patrzyła: w Nazarecie, w Kanie i na drodze krzyżowej, i pod krzyżem... Patrzysz na mękę Słowa, którego ne możesz osłonić już sobą.

Cierpisz, kochasz, wierzysz. Wiesz, że w Słowie, które przez ciebie zrodził BÓG, jest moc Miłości, moc Prawdy, moc Pokoju! Że ono nie umrze, ale żyć będzie na wieki w sercach, które przemieni i zrodzi do życia Miłością - dla Miłości.

Ap 1,3 Błogosławiony, który odczytuje, i którzy słuchają słów Proroctwa, a strzegą tego, co w nim napisane, bo chwila jest bliska.