Dziecięctwo Boże

ŚDD 937 - Archanioł Gabriel:  Ponieważ w grzechu pierworodnym człowiek odwrócił się od dziecięctwa Bożego ku swojej samodzielności – cały czas ludzkość wydana jest tej swojej samodzielności i nawracana jest, ponosząc konsekwencje tego. Ojciec – cała Trójca Święta – pragnie przywrócić dziecięctwo: to jest pełne zjednoczenie człowieka z BOGIEM  Jego woli i miłości.
Cała historia ludzkości jest stopniowym przywracaniem dziecięctwa: naprawianiem tego, co zniszczył w duszy grzech pierworodny.

Dzieje się to przez coraz wyraźniej objawianą Miłość Bożą i poprzez bolesne sytuacje będące wynikiem samodzielności człowieka.
Ukazywana jest Miłość i jednocześnie skutki oddzielenia od BOGA – coraz wyraźniej, aż do czasu powtórnego przyjścia JEZUSA.

Ojciec pragnie w pełni przygotować ludzkość na spotkanie z Nim.
Doprowadzić do tego, aby każdy musiał zadecydować, czy wybiera BOGA,  czy siebie bez BOGA.
A jednocześnie BÓG czyni wszystko, co jest możliwe w granicach wolnej woli, jaką dał każdemu, aby każdego uratować i zbawić.

JEZUS Chrystus jest Miłością Bożą ratującą, ocalającą, rozlewającą nieograniczone Miłosierdzie. Każdego ta łaska Miłosierdzia dotyczy i obejmuje.
Wyłączeni są tylko ci, którzy sami, z własnej woli jej nie chcą przyjąć do chwili śmierci.

Życie człowieka i historia ludzkości jest czasem danym na powrót do domu Ojca. Jest czasem na powrót samodzielności ludzkiej do dziecięctwa Bożego. Od kierowania się swoim rozumem i swoją ludzką wolą do dziecięcego oddania się w ramiona Ojca i poddania Jego woli w każdej chwili życia. Czas dany ludzkości i każdemu człowiekowi dany jest po to, by odzyskać dziecięctwo Boże jako przygotowanie i uzdolnienie do pełni zjednoczenia w zmartwychwstaniu duszy i ciała – do wniebowzięcia.

Drogę tą ukazał JEZUS Chrystus w Swoim Zmartwychwstaniu. Ukazana też została we Wniebowzięciu Jego Matki, która była Człowiekiem nieobciążonym grzechem – takim, jakim mogą stać się wszyscy po odzyskaniu dziecięctwa Bożego.

Przywrócenie dziecięctwa jest ostatnim etapem rozwoju człowieka ku Miłości. Ono jest odzyskaniem stanu sprzed grzechu pierworodnego.
Dar ten, który teraz jest tak szeroko rozlewany na świat, jest darem zapowiadającym, że przybliża się Królestwo Boże – a z nim ostateczne oczyszczenie ludzkości i każdej duszy ludzkiej. Ostateczne oddzielenie owiec od kozłów.

Dar dziecięctwa jest darem przywracającym każdemu bezpośredni kontakt z Ojcem: życie w Jego ramionach, w Jego sercu. Karmienie się Jego Miłością, czerpanie z Niego i życie w Nim na podobieństwo dziecka żyjącego w łonie matki.

Przyjmując w pełni dar dziecięctwa, człowiek żyje wolą Bożą. BÓG kieruje nim bezpośrednio poprzez Swoje działanie w duszy i sytuacje wewnętrzne. Zjednoczenie z BOGIEM w miłości dziecięcej jest zjednoczeniem z wolą Bożą, która objawiana jest i wlewana w serce człowieka, by był niesiony przez Trójcę Świętą do Nieba Miłości Oblubieńczej.
Miłość Oblubieńcza jest Niebem, do którego prowadzi brama dziecięctwa Bożego. Brama ta jest już otwarta i dar dziecięctwa rozlewany przez powtórne wylanie Ducha Świętego na cały świat – na wszelkie ciało.

Wszystko jest już przygotowane na oczyszczenie i odrodzenie ludzkości.  A jest to powtórna godzina Chrystusa i powtórne Zesłanie Ducha Świętego. Jest to Zmartwychwstanie Miłości Czystej.

To już jest!

Ofiara JEZUSA, jego konanie na krzyżu, ból Jego Matki – to wszystko – jest i dokonuje się w tych sercach, które wydały się na ofiarę za świat, za swoich braci tak, jak wydał się JEZUS  i Maryja.

Jest Zesłanie Ducha Świętego i napełnianie Jego darami.
Jest prowadzenie głosem wewnętrznym w zjednoczeniu woli.

Jest Zmartwychwstanie Miłości i są Apostołowie Miłości, poprzez których Miłość uzdrawia ludzką naturę zranioną grzechem odrzucenia Miłości, by przywrócić Czystość Niepokalanej.

Wszystko jest i trwa, i dojrzewa, i czeka na chwile przebicia Serca Miłości Ukrzyżowanej, aby się wykonało i stało powtórne zbawienie świata.

(Słowo to podyktował Archanioł Gabriel – Anioł zwiastujący przyjście Chrystusa)