Pokora

SP 119 - Starość uczy pokory i oddania się BOGU. Pokory uczy też własna grzeszność. Pokora jest tym, co decyduje o twoim niebie. O tym, jakie będzie to twoje niebo.

SP 130 - Odczułam też, jak ogromnie kocha Pan takiego pokornego nędzarza, który uzna swoją nędzę i tylko w Nim pokłada nadzieję.

SP 177 - Pokora doskonała to we wszystkim widzieć dar Boży i Miłosierdzie Boże, które zechciało posłużyć się tobą dla chwały Bożej i dla świadectwa Bożego działania w świecie. Wobec ludzi wyznawaj, że to nie ty, lecz łaska Boża czyni wszystko. Niczego, co dobre, nigdy nie przypisuj sobie, lecz wszystko zawsze łasce Bożej.

SP 179 - Pokora to także dostrzeganie stanu nędzy własnej i nędzy każdego człowieka, i nieustające dziękczynienie za każdy dar podnoszący cię do godności dziecka Bożego, Bożego świadka i apostoła wobec twoich braci w grzechu i w powołaniu do świętości. Każdy człowiek jest bowiem grzeszny i jednocześnie każdy powołany jest do świętości.

SP 281 - Dlatego mamy słabą i ułomną naturę, aby przez własne upadki nauczyć się pokory. I aby widząc siebie w prawdzie, być dobrym i wybaczającym wobec bliźnich. Wobec ich upadków, którymi niejednokrotnie ujawniają prawdę o nas.

(Oni) też w trudzie i cierpieniu niosą swoją nędzę i też ich ranimy. Dlatego konieczne jest, idąc za Chrystusem - dobrem odpłacać za zło.

SP 382 - Dziecko Moje, pamiętaj o tym, że moc Moja w tobie, charyzmaty, jakie ci daję, i Moje posługiwanie się tobą są uzależnione od pokory twego serca i poddania umysłu Mądrości Mojej. Dziś działanie szatana w świecie i duszach ludzkich przejawia się głównie w postaci pychy, której owocem jest oddalanie się od BOGA.

Wiedz i pamiętaj, że pokusa pychy zawsze towarzyszyć ci będzie. Będzie atakować twe myśli i uczucia i będzie wdzierać się do twej woli przez odruchy impulsywnej natury. Ratunkiem dla ciebie jest świadomość twej słabości, ułomności, grzeszności i niezmierna ufność wobec Mnie: Mojej dobroci, miłosierdzia i potęgi. Nawet cienia pewności siebie nie powinnaś mieć, a całą nadzieję pokładać we Mnie - twym Oblubieńcu i BOGU. / JEZUS

ŚDD 108 - Człowiek ma to do siebie, że bardzo łatwo przypisuje sobie łaski, jakie otrzymuje. I rośnie w nim pycha.

Jeśli otrzymana łaska ma prowadzić do pychy, to Ja nie mogę jej dać. Ze względu na brak pokory, Ja nie mogę obdarzać łaskami, choć bardzo pragnę nimi obdarzać. Im większa pokora, tym więcej łask.

ŚDD 420 - Alicja: Wyzbyć się pychy na rzecz pokory.

JEZUS: Pragnij odejść od swych upodobań i wartości przypisywanych sobie. Proś gorąco o poznanie prawdy o sobie. Tylko pokorni mogą ujrzeć własne słabości i zrozumieć to, że naprawdę są niczym. Twój jest tylko grzech i słabość - wszystko, co dobre w tobie, jest Moim darem.
Jeśli dostrzegasz wartości w sobie, dziękuj Mi, bo Ja je w tobie umieściłem. I w uniżeniu służ nimi, bo po to je masz dane do dyspozycji.
Dzisiejsze twoje złe samopoczucie ma służyć temu, abyś poznała swoją kruchość, niemoc i bezsilność nawet wobec własnego organizmu i zrozumiała zupełną zależność ode Mnie.

Przylgnij do Mnie, nie lękaj się natręctwa złych myśli, oddawaj Mi je, gdy przychodzą. Schroń się w Moich ramionach i ufaj Miłości Mojej. Pragnę cię umocnić i oczyścić. Twoje słabości obnażam po to, byś się ich wyrzekła, i abym mógł uwolnić cię od nich.

Najbardziej groźną słabością każdego jest pycha i miłość własna, dlatego tak boli, gdy ich dotykam i wyjmuję z twojej duszy.
Uleczę twój ból. Otwórz z miłością swą duszę przede Mną i pragnij oddać wszystko, co w niej jest.
Moje dotknięcia staną się wtedy pokojem i radością, a twoja czysta dusza zjednoczy się ze Mną.

ŚDD 595 - ... To na ile będę cię mógł przemieniać, zależy od siły twego pragnienia i nieprzypisywania sobie jakiejkolwiek wartości własnej i jakichkolwiek możliwości.
Nie zapominaj o tym, abym nie musiał zadawać ci bólu, żeby cię pouczać