Łaska
SP 19 - Dałem ci dwa rodzaje łask:
łaskę obcowania ze Mną
i łaskę służby
Pamiętaj o tym i żyj tym coraz głębiej. Wiedz, że kto ma, będzie miał coraz więcej, a kto traci to, co otrzymał, utraci wszystko i znacznie więcej niż mu dano.
Każdy z Moich darów jest nie tylko łaską, ale też zobowiązaniem. Jest łaską, bo darowuje ci to Moja Miłość, aby uczynić cię Moim dzieckiem, Moim dziedzicem, oblubienicą BOGA. Jest zobowiązaniem, bo wzywa cię do ogołocenia coraz większego, do odejścia od wszystkiego, co nie jest Mną samym. Jest koniecznością dzielenia się wszystkim z braćmi - a najbardziej tym, co składam w twoim sercu: Mną samym.
Te łaski są umożliwieniem wypełniania przykazania miłości BOGA i bliźniego. One są talentami, z których wykorzystania zdasz sprawę Ojcu po powrocie do Domu.
Módl się i czuwaj. Jednocz się z twoim BOGIEM i jednocz się z twymi braćmi. Jednocz się, aby czynić Jedno z tego, co rozbite. Aby wszystko wróciło do Domu Ojca, co z niego wyszło drogami grzechu pierworodnego na ziemię wygnania.
Powracaj. I niech twój powrót nie będzie samotny. Wracaj w wielkim orszaku. Jak królowa, za którą idzie wielki tłum, naród, jaki prowadzi za sobą. Jak matka, która zrodziła pokolenia.
SP 21 - Wszystko w życiu jest łaską: Jedni mają łaskę zdrowia, drudzy cierpienia. Jedni wygody życia, drudzy trudu. Jedni urody fizycznej, drudzy kalectwa. Jedni inteligencji, drudzy niedorozwoju.
Wszystko w życiu jest łaską daną po to, by prowadziła do Mnie.
Jak myślisz, czyja miłość jest piękniejsza: tego, który kocha, by otrzymywać, czy tego, który kocha, by dawać?
Jak myślisz, który dar miłości jest większy: ten, co przychodzi łatwo, czy ten, który wymaga wysiłku?
Jak myślisz, który człowiek mniej narażony jest na szatański grzech pychy: czy ten, który posiada urodę ciała i bystrość umysłu? A który wyzwala w innych więcej dobra i sam nie grzeszy?
Pomyśl też nad tym, kogo trzeba bardziej kochać: siebie czy BOGA? Ciało swe, czy duszę swą?
Ze względu na kogo i ze względu na co oceniać to, co otrzymałaś, co spotyka cię w życiu? Jak to wykorzystać, by pożytek był większy? Co może przynieść większe dobro, trwalsze dobro?
Pomyśl nad swymi reakcjami w różnych okolicznościach i rozważ, o czym one mówią. Poznawaj siebie: swą duszę i jakość miłości twego serca.
Konfrontuj to z tym wszystkim, co obiecujesz, a co czynisz w swym sercu i co uzewnętrzniasz. Czemu i komu służy twoje ciało, twój umysł, twoje serce, twoja dusza?
Zdaj sobie też sprawę, jaka jest twoja odpowiedzialność wobec tego, co ci powiedziałem, co wiesz.
Czy tylko umysł twój to przyjmuje, czy także serce? Na jak długo? Czy są owoce w twym wnętrzu i wokół ciebie? Czy ich pragniesz, czy może zapomniałaś pragnąć?
ŚDD 108 - Człowiek ma to do siebie, że bardzo łatwo przypisuje sobie łaski, jakie otrzymuje. I rośnie w nim pycha.
Jeśli otrzymana łaska ma prowadzić do pychy, to Ja nie mogę jej dać. Ze względu na brak pokory, Ja nie mogę obdarzać łaskami, choć bardzo pragnę nimi obdarzać. Im większa pokora, tym więcej łask.