SP 492 - Droga Krzyżowa

Stacja IV - Dziecko Moje, kochaj Mojego Syna miłością czułą, tkliwą, mocną. On cierpi waszym cierpieniem - twoim cierpieniem. Przyszedł na ziemię, by cierpieć z wami i za was. Odtąd cierpienie jest święte. On uświęcił każde cierpienie, każdy trud człowieczy. To jest łaska - Jego dar najcenniejszy: wyposażenie wasze na drogę przez świat do domu niebiańskiego w BOGU.

Jestem przy każdym z was, jak byłam przy Moim Człowieczym Synu. Czuwam, wspieram, osłaniam, pocieszam, abyście nie ulegli lękowi. Abyście ufali Jego miłości i wszechmocy.

Stacja V, VI, VII, VIII - Zauważ różne postawy ludzi: byli tacy, którzy pluli na Niego, złorzeczyli, popychali. Ale też zauważ tych, którzy pomagali, usiłowali przywrócić Mu godny wygląd, współczuli, płakali.

Stacja X - Byli tacy, którzy obrabowali Go z szat, ale też otrzymał skrawek szaty, by osłonić Soją nagość.

Stacja XI, XII - Niektórzy urągali Mu, kpili, inni, będący Jego przyjaciółmi, uciekli, zostawiając Go samego. Ale kilka osób pozostało przy Nim wiernie i w miłości, współcierpiąc i wspierając swą obecnością. Tacy są ludzie i taki jest świat, przez który trzeba przejść dzień po dniu, spotykając wszystko to, co On spotkał i co Jego spotkało, gdy był jednym z was.

Stacja XIII, XIV - On to przeszedł i pokonał Miłością, abyście wy mogli pokonywać, nie tracąc wiary, nadziei i miłości.

Stacja XV - On idzie z każdym z was, jak obiecał. Prowadzi ku Zmartwychwstaniu.